Kim jesteśmy?

Siostry Uczennice Krzyża są powołane do tego, aby ze wszystkich sił pomagać Kościołowi w pełnieniu jego posłannictwa. Dlatego swoim życiem pragniemy głosić, że Syn Boży został posłany na świat przez Ojca, aby zaświadczyć o Jego miłości i poprzez Misterium Paschalne otworzyć nam niebo. Odkrywając w sobie tęsknotę za wiecznością, postrzegamy nasze życie i wszystkie jego wydarzenia w jej kontekście. Do takiego przeżywania swojego życie formujemy także świeckich.

Działalność apostolska jest tym skuteczniejsza i płodniejsza, im bardziej łączymy swoje życie z ofiarą Jezusa, oddajemy się Maryi, Matce Kościoła i stanowimy jedno we wspólnocie. Podejmowanie apostolstwa wspólnotowego pomaga nam dojrzewać i czynić postępy na drodze świętości.

Nie należąc już do siebie, lecz do Pana, staramy się wypełniać Jego świętą wolę i w różnoraki sposób głosić Jego miłość. Pamiętamy, że źródłem apostolskiej płodności jest nasze wewnętrzne zjednoczenie z Bogiem. Pragniemy, aby nasza codzienność naznaczona była przenikaniem się apostolstwa i kontemplacji.

Misję apostolską wypełniamy w sposób właściwy kobietom konsekrowanym, które nieustannie dążą do pogłębienia swojej zażyłości z Chrystusem. Pragniemy być znakiem czułej dobroci Boga dla ludzkości i jednocześnie wyraźnie ukazywać, że to On jest źródłem, z którego rodzi się nasz zapał apostolski i moc do miłowania każdego spotkanego człowieka.

Naszą założycielką jest s. Christiana Mickiewicz, która będąc jeszcze w Zgromadzeniu Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu, po zapoznaniu się z doktryną Soboru Watykańskiego II została wezwana przez Ducha Świętego do założenia nowego zgromadzenia. Jego członkinie miały ofiarować swoje życie, jego radości i troski, za tych, którzy są daleko od Boga i do tego formować apostołów świeckich. Tak powstała Wspólnota Sióstr Uczennic Krzyża. Dziś żyjemy w świecie starając się odczytywać znaki czasów i wychodzić naprzeciw potrzebom tych, do których posyła nas Bóg.

Apostolat wspólnoty

Uczennice Krzyża realizują swoją misję przez formację świeckich apostołów, którzy spieszyć będą z pomocą zagubionym braciom w odnalezieniu drogi do domu Ojca. Towarzyszymy świeckim w ich stałym procesie dojrzewania i upodobniania się do Chrystusa. Ukazujemy im wartość ofiary, która złączona z ofiarą krzyżową Jezusa, posiada moc przemiany ludzkich serc. Pobudzamy i ożywiamy w nich poczucie odpowiedzialności za wspólnotę Kościoła, za zbawienie wszystkich i wnoszenie ducha Ewangelii w ich środowiska. Formujemy też ich do zawierzenia swego życia Maryi za Kościół i za życie wieczne braci.

Apostołów świeckich formujemy przez:

– kontakty indywidualne;

– systematyczną pracę z grupami: dzieci, młodzieży, dorosłych, chorych, osób starszych i rodzin;

– organizowanie dni skupienia, rekolekcji, sesji tematycznych, spotkań i czuwań modlitewnych, warsztatów, kursów, pielgrzymek, wspólnych wyjazdów itp.;

– katechizację dzieci, młodzieży i dorosłych;

– różnorodne prace apostolskie w parafii i diecezji;

– prowadzenie domów o charakterze wychowawczo – formacyjnym i rekolekcyjnym;

– prowadzenie Centrum Formacji Świeckich;

– posługiwanie się środkami społecznego przekazu;

– umożliwianie świeckim czasowego pobytu w naszym «domu kontemplacyjnym»;

– dawanie im możliwości udziału w niektórych elementach naszego życia we wspólnocie;

– przyjmowanie, na określony czas, do niektórych domów Wspólnoty, osób pilnie potrzebujących różnorodnej pomocy. Taka decyzja wymaga zgody przełożonej generalnej i jest poprzedzona konsultacją ze wszystkimi siostrami danego domu. Aby nasza pomoc mogła być skuteczna, w określonych przypadkach, współpracujemy z różnymi specjalistami i instytucjami.

Miejscem formacji świeckich są również domy kontemplacyjne Wspólnoty, w których w atmosferze ciszy i modlitwy towarzyszymy świeckim w pogłębianiu ich przyjaźni z Bogiem.

Szczególnym aspektem apostolstwa Instytutu jest tworzenie i formowanie świeckich wspólnot Uczniów Krzyża. W ten sposób, odpowiadając na ich pragnienie głębszego uczestniczenia w charyzmacie podarowanym naszej Wspólnocie, zachęcamy do bezpośredniej odpowiedzialności za jego realizację w obszarach życia świeckiego. Dzielimy z nimi duchowość, budujemy komunię miłości przez wymianę darów i przez wzajemne ubogacanie się swoim życiem oraz współpracujemy w wypełnianiu misji. Dokonuje się to na zasadzie komplementarności powołań, przy zachowaniu własnej tożsamości – naszej zakonnej i ich świeckiej.

Zostań uczennicą krzyża

Celem życia konsekrowanego jest „upodobnienie się do Pana Jezusa i do Jego całkowitej ofiary z siebie” (VC 65). Formacja sióstr żyjących we Wspólnocie Uczennic Krzyża obejmuje całe życie, wszystkie jego etapy, uwrażliwiając serca na działanie i prowadzenie Ducha Świętego, w mocy którego siostry pragną żyć. Formacja we wspólnocie przebiega na kilku etapach.

Aspirat
Pierwszy z nich – aspirat – ma na celu poznanie Wspólnoty, życia codziennego sióstr poprzez uczestnictwo w modlitwach i pracach. Jest to czas obustronnego rozeznawania powołania do tej Wspólnoty.

Postulat
Kolejny etap to dwuletni postulat. Początkowy czas formacji ma na celu głębsze odkrywanie własnych motywacji przyjścia do Wspólnoty oraz świadome zaangażowanie się w formację ludzką i chrześcijańską, która umożliwia podjęcie wolnych i odpowiedzialnych decyzji dotyczących dalszego rozwoju powołania kandydatek.

Nowicjat
Przełożona generalna po konsultacji z radą Wspólnoty dopuszcza postulantkę do nowicjatu, który trwa dwa lata. Jest on czasem właściwego wprowadzenia w życie zakonne. Dotyczy poznania i doświadczenia charyzmatu naszej Wspólnoty: jej duchowości, charakteru życia wspólnotowego i podejmowanego apostolatu oraz wprowadzenia w praktykę rad ewangelicznych.
Nowicjuszki “wpatrując się w Jezusa czystego, ubogiego i posłusznego uczą się na co dzień żyć radami ewangelicznymi” (Konstytucje Wspólnoty). Zadaniem nowicjatu jest dobre przygotowanie do świadomego, wolnego i dojrzałego oddania życia w akcie profesji.

Śluby czasowe i wieczyste

Śluby czasowe
Siostry składają śluby czasowe na jeden rok, ponawiając je przez okres od pięciu do dziewięciu lat. W momencie ślubów wszelkie teoretyczne poznanie, całe bogactwo wiedzy o życiu zakonnym ma się przekształcić w rzeczywistość, ma owocować ukazaniem w swoim życiu życia Jezusa Chrystusa, Jego miłości i misji.

Śluby wieczyste
Ostateczną odpowiedź na Boże wezwanie siostry wypowiadają w momencie złożenia ślubów wieczystych, poprzedzonych dwumiesięcznym pobytem w domu kontemplacyjnym. Przygotowanie do profesji wieczystej ma m.in. doprowadzić siostry do przekonania, że wraz z momentem jej złożenia proces rozwoju powołania i życia duchowego nie kończy się, ale trwa nieustannie. Formacja, która rozpoczyna się wraz z momentem wstąpienia do Wspólnoty, jest kontynuowana przez formację permanentną.

Co jest potrzebne, aby wstąpić do naszej Wspólnoty?

– Rozeznajemy wspólnie, czy jest to powołanie

– Osobisty kontakt ze Wspólnotą i siostrą od powołań

– Udział w rekolekcjach prowadzonych przez siostry (jeśli to możliwe)

– Wiek kandydatki (18-35) lat

– Odpowiednie zdrowie i dojrzałość

– Odbyty aspirat – tydzień we Wspólnocie

Siostra, która towarzyszy obecnie dziewczynom i młodym kobietom w rozeznawaniu powołania to s. Anna Maria Langa (tel. 518 417 281). Obecnie mieszka w Rzeszowie.